Dit verhäölke is gemaaktj oppe computer. Des gemèkkelik; kinse drek verangere asse get fout getieptj hebst. De kinst gauw ein weurdje tösse of achter de regels plekke. En as mich de hieële tekst neet gaatj goeëj de hieële rattaplan in minder dan ein sekond wèg. Inne prullebak. Mer ich bin d’r eine vanne aoje stempel. Ich sjrief nog ’t leefst mèt ein pen! As mich inne tekst get neet gaatj froemel en krabbel en streep ich d’r flink op los. Veur eine boetestaondjer neet mieër te laeze. En as ich neet content bin goeëj ich de prop ouch inne prullebak. In eine echte!
Wòrròm sjrief ich nog mèt ein pen? Ich doon det òmdet ich det geveul neet kan misse. ’t Geveul det zich aafspeultj tösse doem, wiêsvinger en middelvinger van mien rechse hândj. Mèt daotösse-in ein zilvere pen aafkomstig oet Duitslandj. Ein pen mèt hieël fien rubbelkes en wiejer slank van vorm. Oeëts kedo gekrege van mien collega’s, ein jaor of 15 geleje. Mèt inscriptie: ‘Proficiat met je jubileum’. Ich heb d’r eine bândj mèt en neum ze P. Ein baeter kedo haje ze mich neet kinne gaeve. Eder lètterke of lienke det ich op pepeer wil zètte veurtj mien P. feilloos oet. Gein hapering, gein gekrats, mer vloeiendj en soepel. Oûch mien handjteikening zètj ze in éin beweging en ein bitje plechtig op pepeêr. Mèt zwierige boge en hale. Eine notaris zooj d’r jaloers op waere. Ich pak P. ouch noeët örges mèt haer. Bang ze te verleze of te besjadige. Ze liktj thoês nog in hetzelfdje duuëske vanaaf det ich ze gekrege heb. Mèt ane binnekantj roeëd fluweel en vastgehaoje door ein stiekske. Mer veurige waek begoster get fout te gaon. Mien drie vingers veuldje det P. neet mieër dieë wat ich van heur gewindj waas. De lienkes woorte almer dunner en toen waastj aafgeloupe. Leeg! De winkel woeë ze oeët gekochtj waâs bestòng neet mieër. Mer op internet vònj ich ein zaakje mèt ane gevel as reclame- stunt ein laevesgroeëte pen. ’t Laag inne buurt dus ih ging d’r haer. De menieër achter ein antieke toeënbânk waaster ouch eine dae neet echt mèt ziene tiêd waas mètgegange. Gouwe brilke op ’t peuntje van zien naas. Hae keek neet dóór det brilke, mer d’r euver háér!
Ich lagt hum ’t probleem veur. Hae dreidje P. ope en haaldje de stift d’r oet. Toen keek hae (dits kieër wáál door ziene bril) nao wat cijferkes en zagt: “Dees waere neet mieër gemaakt! Ich heb waal nog ein anger, die pèstj ouch, mer die kan neet tuppe aan de echte. “Wat mòt die koste?’ vroog ich. 79 euro’, zagter.
P liktj noê thoês weer in heur duuëske. Mèt eine lege maag. As herinnering.
LeiS