Het wapen stelt een combinatie voor van een kasteel voor Thorn, waartoe Stramproy behoorde en de patroonheilige St. Willibrordus.
In een brief van 21 februari 1894 vroeg het gemeentebestuur het volgende wapen aan: (bron)
“Gedeeld:
I in goud een adelaar van sabel, gebekt en geklauwd van zilver, getongd van keel,
II van zilver, beladen met de H. Willibrordus, houdende in de linkerhand een gouden kruisstaf en in de rechter een kerkje”.
De Hoge Raad van Adel had nogal wat bezwaren tegen het ontwerp. Allereerst de opname van de H. Willibrordus. Aangezien inmiddels ook andere Limburgse gemeenten een wapen met een heilige verleend hadden gekregen kon dit niet meer geweigerd worden.
Een groter probleem vormde de adelaar als symbool voor Thorn. In de brief sprak de gemeente over de ‘abdij en rijksheerlijkheid’ Thorn. De abdij voerde een kasteel, de heerlijkheid een adelaar. Aangezien Stramproy geen deel had uitgemaakt van de heerlijkheid, maar een bezit was van de abdij, vond de Hoge Raad van Adel het gepaster het kasteel op te nemen in plaats van de adelaar. Bovendien werd voorgesteld de plaats van de heilige en het symbool van Thorn om te draaien. Dit geheel werd aan de gemeente geschreven op 28 april 1894, waarna de gemeente het verzoek overnam en het huidige wapen is verleend.
Echter, het verhaal gaat dat het kasteel mogelijk is afgeleid van het wapen van Thorn in Polen, niet van het Limburgse Thorn, dat ook een geheel ander wapen voert. De ontwerper zou destijds in wapenboeken op het wapen van de, toen in Pruisen gelegen, stad Thorn(Torun) gestuit en zou dat aangezien hebben voor het Limburgse stadje.
Toch is dat niet erg waarschijnlijk, want ook H. Welters beschrijft 19 jaar eerder in 1875 het wapen van Thorn in het boek: Limburgsche legenden, sagen, sprookjes, en volksverhalen:
” Het kapittel had tot wapen: op een veld van goud het beeld van den H. Michaël, houdende in de linkerhand ’s keizers wapen, met het opschrift: ‘Sigillum Scabinorum alti judicii Thorensis’.
Het wapen van het land van Thorn bestond uit een schild van keel, beladen met een kasteel met 3 torens van lazuur; elke toren heeft een gouden weerhaan.”. Kortom, op de beschrijving van de kleur van de torens na: lazuur vs. zilver, nagenoeg gelijk aan het voorstel voor Stramproy.
De gemeente Thorn had echter in 1882 besloten om niet het stadswapen op te nemen, maar uit te gaan van de afbeelding van het oudste schependomszegel bij de aanvraag van het wapen. (bron) Ook toen had men het het kasteel met 3 torens op het vizier.
Het wapen van Torun heeft een kasteel met 3 hoekige torens met kantelen. Er is naast het aantal van 3 torens geen enkele overeenkomst.
Het is dus onwaarschijnlijk dat er sprake is geweest van een verwisseling van wapens bij het toekennen van het wapen van Stramproy. Er zijn wel verwisselingen bekend van Thorn en Torun maar die betroffen niet het wapen maar de aanslag in 1487 voor de rijksdag te Neurenberg. (bron)
Het besluit van 29 Juni 1894 werd op 11 juli 1894 aan de gemeente in de vorm van een oorkonde medegedeeld. Klik op de afbeelding voor een vergroting. Scroll daarna om in te zoomen.
Het wapen van stichting Dorpsraad Stramproy is hiervan afgeleid:
Het wapen is een gespiegelde versie van het oude wapen van de gemeente Stramproy.
De positie van St. Willibrordus komt daarmee overeen met het oorspronkelijke voorstel uit 1894.