Geplaatst op

PEPEERKES

ZU is ein zörgzaam vrouw. Hèltj ’t hoês zoeë good as pòf-vriê, haaltj petiêd de lakes en slope van ’t bèd òm d’r weer fris gewasse anger veur trök te lègge. De gerdiêne waere regelmaotig aafgehaaldj en gekuistj en de rame òm de 14 daag streeploos aafgetrochtj. Det zeen de wat groeëtere klusse. Mer ouch de dagelikse wasbeurte waere trouw en stipt oetgeveurdj. Kortòm, ich heb neet te klage!

Veurdet ZU mien bòkse en hummes in ’t mesjiên stoptj veultj ze altiêd effe de tesse nao. Des slum, want de ervaring heet gelieërdj det dao van alles in te vinje is. Mèt name te dèk gebroêkdje zakdeuk en penne. In allerlei soorte en maote. Mer veurâl pepeerkes! Pepeerkes woeë get op gesjreve steit. Eine naam, ein tillefoonnummer, ein E-mailadres, eine datum of zòmmer ein losse kreêt.

Tis waal ins gebeurdj det die pepeerkes mètgewasse woorte. Mèt as gevolg det op alle textielstökke witte pepeêrsnupperkes zote die se meulik wèg kinst kriêge en die bie ’t striêke hieël vervaelendj kònne zeên. Dus ZU is dao  noê hieël veurzichtig mèt. Watter op die pepeerkes steit is meistal gein geheim. Teminste, as de lètters nog te laeze zeên. ZU maag gröstj wete mèt weem ich bel, mail of mèt weem en wannieër ich eine aafspraok heb. Toch kan ’t veurkome det die pepeerkes de noesjierigheid prikkele.

Zoeë vònj ZU ein dees daag ein kladje woeë-op stòng: “Maondjig Mieke trökbelle.” Saoves ònger ’t aete vreugtj ZU: “Weem is Mieke eigelik?” Ich wist neet drek woeë ze ’t euver haaj. “Mieke??” “Jao, kiek hiê….hiê steit ’t op dit pepeerke ‘Mieke trökbelle’. Det zaât in dien sònnese bòks”.  Ich most effe de ouge toe doon en mich oppe kop kratse en toen wistj ich weer. Mieke is ein van de aojer dames woeë ich eine kieër inne waek computerlès aan gaef. Mieke waas neet aanwezig gewaestj bie de lèste lès en noê most ich heur effe laote wete wat ’t hoêswerk waâs. Net veurdet ich HEUR woeëj oetlègge weem Mieke waâs kreeg ich ein stoute gedachte: “As ich noê ins zèk det ich écht neet weit welk Mieke d’r bedoeldj weurtj, dan zal ZU dao-euver bliêve naodinke en gisse. Want zoeë is ze! Kost bèst waal ins vermakelik zeên….

“De wètst toch zeker waal weem Mieke is”, heel ZU mich bie de lès. “Dao zeen waal mieër Miekes”, merkdje ich ein bitje ònnuuëzel op. Mer ich zootj op dit moment écht neet wete!” ZU ging d’r neet op door, mer ich meindje toch ein grummelke argwaan te bespeure. Sangerdaags (ZU mòst get ieërder op dan ich) laag d’r ein breefke oppe taofel: “Ich gaon nao ’t werk ieërst nog effe bie Niek langs. Bin roondj 5 oôr thoês”.

Niek??????

 

Geplaatst op

BÒKSE-TES

Veurdet mien vrouw de was in ’t mesjiên stoptj heet ze de gewuuëndje òm alle tesse good nao te veule. Det is verstenjig, want doa hebbe waal ins veurwerpe ein wasrundje mètgedreidj die ane tròmmel en aan ’t wasgood sjaaj hebbe toegebrachtj. Ein sjruufke, eine paperclip, ein beerdöpke, eine ketser. Boete dees attribute kome d’r dèk nog verrassendje dinger oet bòksetesse.

Völ veurkomendj zeen pepere zakdeukskes, die nao de wasbeurt euveral witte snupperkes op bòkse, hummes en truis achterlaote. Neet drek sjaajlik, mer waal vervaelendj bie ’t striêke.

Vervolges zeen dao de gewoeën stòffe zakdeuk. Tis neet altiêd drek te zeên of de eigenaar ze gebroêktj heet, of det ze vanzelf opgefroemeldj zeen geraaktj. As ZU twieë of drie zakdeuk in éin bòks vintj is det niks abnormaals. Mer zu lieëtj niks aan ’t toeval euver en stoptj de snoterlepkes sònger pardon allemaol inne tròmmel. Oûch wat los klatergeldj  roltj waal ins euver de vloer as ZU de jeans oppe kop hèltj. Sòms valle d’r oete tes pepeerkes woeë get op gekriebeldj steit. Of lever, stòng, want de luuëter heet de ink bekans hieël wèggespeuldj.

“BÒKSE-TES” verder lezen

Geplaatst op

(NEET) OP VAKANTIE

De vakantietiêd is weer aangebroke. Völ minse gaon d’r op oet; wiêt wèg, kort bie hoês, ein paar daag of ein paar waeke. Meistal aafhankelik van watter inne portemonnee zitj. De vraog: “Woeë gaotj gae op vakantie?” weurtj  in dees periode dèk gestèldj. Dao zeen völ minse die neet op vakantie gaon, mer die dao lever neet veur oetkome. Sterker nog, die zich in alle bochte vringe òm mer neet te hove zègge det ze  gewoeën thoês bliêve.

“Wae gaon nao Rundhausen” is al ein klassieke smoes. Mer dao zeen d’r nog mieër. In hetzelfdje sträötje ligge: Wae gaon nao “Balkonië”, nao “Costa Balkonia”, of “Playa Balconia”. In plaats van ’t balkon kinse ouch de hoôf d’r biê betrèkke: “Meingarten”, “Tuinesië”,   “Costa de Jardin”, en “Gardenia”. Minse die mèt ein staole gezicht zègge det ze ein gegarandeerdj rèngelvriê vakantie doorbringe in “Saint Souterrain” of “Costa de Grenier” bliêve respectievelik inne Kelder of oppe Zaolder. Thoês dus!

“(NEET) OP VAKANTIE” verder lezen

Geplaatst op

DRUUËGE WIÊN

Wae zatte os mèt z’n vere aan ein täöfelke naodet wae nao ein lang zònnigmiddigwanjeling smachtendj eine herberg binnestapdje. De ober waas drek bie os. Hae keek ’t ieërst nao mich. Waarsjienlik òmdetter vermoedje det ich de portemonnee haaj en dan hebse altiêd ein streepke veur. ‘Eine Trappist van ’t vaât gaer!’ Mien vrouw bestèldje eine witte wiên.  ‘Zeut of druuëg?’ vroog de obert. ‘Zeut!’ zagt ze mèt euvertugendje stum, asof ‘druuëg’ neet te knauze is. De anger twieë taofelgenote droonke respectievelik eine spa blauw en eine roeëje wiên. Hee! Kee, noê vroog de bedener neet of dae roeëje wiên druuëg of zeut most zeên.

Vreemdj! Dus witte wiên kan of druuëg of zeut zeên mer bie roeëje kan det neet! Toen de ober de bestèlling bracht lagt ich hum mien vraog veur. Hae wist ‘t antjwoord neet. Ich kost hum det neet kwaolik neme want ’t waas eine jònge, goodwillendje week-end wirker dae nog völ ervaring misdje.

“DRUUËGE WIÊN” verder lezen

Geplaatst op

SONGFESTIVAL

Het is weer veurbiê: het Eurovisie Songfestival. Ein soort leedjeskompetitie det vanaaf 1956 eder jaor in mei plaatsvintj. De organisatie is in henj van ’t landj det ’t jaor d’r veur heet gewònne.

Oos eige lândj is in totaal 5x mèt de ieër gaon striêke.

Miljoene minse hebbe inne loup vanne tiêd nao dit spektakel oppe tillevies gekeke. ’t Waas altiêd spannendj as de jury’s van eder landj heur “douze points” bekindj maakdje. Zelfs toen al kosse de vriendjespolitiek bespeure;“asj gae os peuntje gaeft gaeve wae uch ouch peuntje…Neet lètterlik nateurlikmer ’t laag d’r waal doêmedik bovenop!

“SONGFESTIVAL” verder lezen

Geplaatst op

AETE

Saoves nao ’t aete sjòmmeltj ZU get inne snuiklaaj en paktj d’r ein dröpke oet. Nae, des neet hieëlemaol waor; ze paktj d’r ein stök of drie, veer en stiktj die allemaol tegeliêk inne moôndj. Ich vermoed det dit ein typisch vroewelikke hebbelikheid is. Mesjien de behoefte aan get mieër zaôt?  Mesjien de drang òm de knoflookgeur te verdringe? Mesjien gewoeën vanwege de lekkerigheid? Ich weit ’t neet. Oet naovraog bliêktj det völ vroulu dao last van hebbe. Veur de ein is sjòkkelaat ònvermijdelik, veur de anger zeen det paepermuntjes, rumboeëne of jujuupkes.

Gek genògt heb ich van al dees toevoeginge nao ’t aete gein last. Veur mich is ’t aet-laeve knoer-gemaekelik: sop, aerpel mèt vleis en (aaf en toe) ein kwekske pudding. Veerdig! De greuntjes, die ZU ònnoemelik belangriêk vintj moge veur hum achterwege bliêve.  En zoeë keumtj ’t det ich al lang klaor bin mèt aete en alvast ane aafwas begin, terwiel ZU nog minstens ein keteer blieftj naotaofele. Tis heur gegundj, dao neet van, mer ich kan d’r niks mèt.

“” verder lezen

Geplaatst op

APPELESIEN

Zoeëlang de mins besteit heter gedroumdj. Volges kinners dene droume òm indrökke diese hebst opgedaon te verwirke. Wie det allemaol in zien werk geit is neet te verklaore. Dao zeen minse die bewere det ze de droum van emes kinne oetlègge. Ich gluif dao niks van. Wat sjienbaar wáál beweze is is det eine droum mer ein paar sekonde doortj. En in die paar sekonde kinne zich dus in ein raozendj tempo taferele aafspeule diese sòms kinst naovertèlle, sòms mer veur ein gedeildje en sòms ouch hieëlemaol neet.

Miêne lèste droûm ging as volgtj:                                                                                             Ich droumdje det ich ein appelesien waâs. Ieërst hòng ich nog braaf greun aan eine boum in Spanje te hange. Mer door de lekker werm zòn woort ich stillekes aan mieër oranje en ouch voller. Det waas ein fijn geveûl. Bitje loom bungele en loestere nao de bieje die òm dich haer zoeme; aaf en toe striêktj ein keul windje langs dien wange.

Mer dae aangename tiêd doortj neet lang.

“APPELESIEN” verder lezen

Geplaatst op

ALIK

Wae wore thoês mèt ein tamelik groeët hoêshaoje. 5 jònges en 3 vroulu.

Miên vader wirkdje in ein febriek en most de cente binnebringe. Zelfs op zaoterdigmörge kwaam de febrieksbös al vreug aangereje òm de wirknemers op te hale.

Mien moder zörgdje veur ’t hoêshaoje. Ze haaj de heinj vaôl ane aêt, de was en ’t gepoets. En nateurlik ane opveujing vanne jòng want dao meudje pap zich neet mèt.

“ALIK” verder lezen

Geplaatst op

MÒTTE OF MOGE?

Wat moge wae alwiel toch völ! Moge is ‘in’.

Wae haje bie ein bekindje meubelboulevard in ’t zuide ein noe taofel gekochtj en wae woeëje bie kassa 17 gaon betale, zeet de gael-blauw juffrouw: “Gae moogtj de pas effe door de gleuf hale”. Ze bedoeldje nateurlik det ich det MOST doon, mer det klinktj sjienbaar get té dwingendj.

Al op jònge laeftiêd kriege de kiendjes op sjool dao mèt te make. De juf zeet: “Beste kinderen, jullie mogen nu je pen en je schrift op tafel leggen”. Ouch zu bedoeltj det de kiendjes det MÒTTE doon. Ze zeet neet tege ein vervaelendhj menneke ‘Ga jij onmiddelik op de gang staan!’ mer ze zeet: ‘Jij MAG even op de gang gaan staan tot je afgekoeld bent!’ Eigelik zooj zoeën menneke ins mòtte zègge: ‘Maag det of mòt det?’

“MÒTTE OF MOGE?” verder lezen

Geplaatst op

INTERVIEW HERTA

 “Hòndsjstroôntj oppe stoep”. Det bliêkt nog steeds ein vanne groeëtste ergernisse van minse  te zeên.

Dorròm hoeëg tiêd veur ein

INTERVIEW MÈT HERDER HERTA, HOÔNDJ

Morge Herta!  Good geslaope?
Geit waal, bin paar kieër wakker gewore door de hoôndj hiênaeve.

Ich zeen desse waal ein lekker zaochte manj hebst?
Jaowaal, euver mien manj heb ich neet te klage.

Lieëtj diene baas dich ouch geregeldj d’r oet?
Det is te doôn; ‘ne kieër of twieë per daâg

En maaktj gae dan ein lang wanjeling?
Och, det is bekans eders kieër ‘tzelfdje rundje; bitje routinewerk.

Woeë moogst dich dien behoefte doon?
Det liktj d’r aan. As ich mòt plasse doon ich det ònger ’t loupe oppe stoep en as ich mòt poepe dan maag ich effe los op ’t graasveldje naeve de sjool.
“INTERVIEW HERTA” verder lezen