Afgelopen zaterdag 22 oktober zijn de voorbereidingen gestart voor de bestrating van het voorterrein van het molenmagazijn van de St. Jansmolen.
Doel is dat bij de heropening in het voorjaar 2023 ook het voorterrein er netjes bij ligt met een passende bestrating van gebakken klinkers.
Fred Janssen was met zijn machines al vroeg in de weer en in de loop van de middag lag het terrein er “voorbereid” bij. Buurvrouw Truus van de Winkel kwam nog een prijswinnende vlaai bezorgen. Bedankt daarvoor!
Binnenkort gaan de vrijwilligers van de Heemkunde en de Molenstichting het terrein samen bestraten onder leiding van Jo Beliën.
Weem kindje hum eigelik neet? Pierre Lenaers, oftewaal Pjaer van Dreiers. Eine echte Rojer mins.
Bie hieël völ aktiviteite die in Rooj speuldje waas Pjaer betrokke. Hae kindje ouch bekans ederein en wist wie al die femilies inein zote. “Zjaak waas eine naef van…. Mieke waas getrouwdj mèt…. Harie haaj nog ein stök groondj ligge bie….
Deze liêst kan nog völ langer en geuftj good aan wie verknochtj Pjaer waas aan Rooj en zien inwoeëners. Pjaer zien kwaliteite wore breid bekindj en völ minse hebben dan ouch ein beroep gedaon op zien ervaring en kinnis.
Aster in Rooj get gaondje waas dan waas Pjaer d’r biê. Meistal op ein aktieve meneer; organizere laag hum prima! Hae kost ouch good mèt financiën euverweêg en die kwaliteit waas de reje det hae dèk woort aangestèldj as “geldjbeheerder” bie diverse aktiviteite. Hae kost edere cent verantjwoorde.
Pjaer zaag ouch de humoristiese kantj van ’t laeve en genoot d’r zelf van aster hiê of dao eine kwinkslaag kost lancere.
Jaorelânk waas hae aaneinkaller oppe boontje aovendje in Rooj. Det zoeë emes wie Pjaer neet Prins zooj waere bie de vastelaovesjvereiniging De Zoatmaale waas knap ònmeugelik.
Pjaer waas ein van de oprichters van de heemkundestichting en zaat lange tiêd in het bestuur, woeë hae de functie vervöldje van…..penningmeister. Ouch de jaorlikse bösreis wist hae op ein sjoeën en aangenaam meneer aanein te smeje as spraekstâlmeister.
Pjaer trocht d’r gaer op oet. ’t Leefst mèt de fiets en mèt eine compagnon. Meinig kilomaeter heet hae door ’t Midde-Limburgse lândj wèggetrapperdj. Òngerweges effe “aanlanje” waas standaard.
Oppe doôr kwome d’r ouch medische mankemente verbiê en dao heter de lèste jaore völ last van gadj. Mer klage huuërdje se hum neet gauw.
Toen zien vrouw Garda storf waas det eine flinke klap veur Pjaer mer hae pakdje toch vriê snêl de draod weer op. Daobiê haaj hae völ steun van zien twieë zeuns Hans en René woeë hae vrieët gruuëts op waâs.
Mer begin 2022 ging ’t snel achteroet en waaster medisch gezeen gein hulp mieër.
Op 10 augustus is Pjaer gestorve. nao ein goodbesteedj en beteikenisvôl laeve.
Rooj maag hum dankbaar zeên!
HEEMKUNDE ROOJ
Geplaatst op
PEPEERKES
ZU is ein zörgzaam vrouw. Hèltj ’t hoês zoeë good as pòf-vriê, haaltj petiêd de lakes en slope van ’t bèd òm d’r weer fris gewasse anger veur trök te lègge. De gerdiêne waere regelmaotig aafgehaaldj en gekuistj en de rame òm de 14 daag streeploos aafgetrochtj. Det zeen de wat groeëtere klusse. Mer ouch de dagelikse wasbeurte waere trouw en stipt oetgeveurdj. Kortòm, ich heb neet te klage!
Veurdet ZU mien bòkse en hummes in ’t mesjiên stoptj veultj ze altiêd effe de tesse nao. Des slum, want de ervaring heet gelieërdj det dao van alles in te vinje is. Mèt name te dèk gebroêkdje zakdeuk en penne. In allerlei soorte en maote. Mer veurâl pepeerkes! Pepeerkes woeë get op gesjreve steit. Eine naam, ein tillefoonnummer, ein E-mailadres, eine datum of zòmmer ein losse kreêt.
Tis waal ins gebeurdj det die pepeerkes mètgewasse woorte. Mèt as gevolg det op alle textielstökke witte pepeêrsnupperkes zote die se meulik wèg kinst kriêge en die bie ’t striêke hieël vervaelendj kònne zeên. Dus ZU is dao noê hieël veurzichtig mèt. Watter op die pepeerkes steit is meistal gein geheim. Teminste, as de lètters nog te laeze zeên. ZU maag gröstj wete mèt weem ich bel, mail of mèt weem en wannieër ich eine aafspraok heb. Toch kan ’t veurkome det die pepeerkes de noesjierigheid prikkele.
Zoeë vònj ZU ein dees daag ein kladje woeë-op stòng: “Maondjig Mieke trökbelle.” Saoves ònger ’t aete vreugtj ZU: “Weem is Mieke eigelik?” Ich wist neet drek woeë ze ’t euver haaj. “Mieke??” “Jao, kiek hiê….hiê steit ’t op dit pepeerke ‘Mieke trökbelle’. Det zaât in dien sònnese bòks”. Ich most effe de ouge toe doon en mich oppe kop kratse en toen wistj ich weer. Mieke is ein van de aojer dames woeë ich eine kieër inne waek computerlès aan gaef. Mieke waas neet aanwezig gewaestj bie de lèste lès en noê most ich heur effe laote wete wat ’t hoêswerk waâs. Net veurdet ich HEUR woeëj oetlègge weem Mieke waâs kreeg ich ein stoute gedachte: “As ich noê ins zèk det ich écht neet weit welk Mieke d’r bedoeldj weurtj, dan zal ZU dao-euver bliêve naodinke en gisse. Want zoeë is ze! Kost bèst waal ins vermakelik zeên….
“De wètst toch zeker waal weem Mieke is”, heel ZU mich bie de lès. “Dao zeen waal mieër Miekes”, merkdje ich ein bitje ònnuuëzel op. Mer ich zootj op dit moment écht neet wete!” ZU ging d’r neet op door, mer ich meindje toch ein grummelke argwaan te bespeure. Sangerdaags (ZU mòst get ieërder op dan ich) laag d’r ein breefke oppe taofel: “Ich gaon nao ’t werk ieërst nog effe bie Niek langs. Bin roondj 5 oôr thoês”.
Vanmorgen werd bij de Broekmolen de tentoonstelling over smokkelen geopend door gedeputeerde Geert Gabriëls en wethouder Suzanne Winters.
Hieronder een impressie van WeertDeGekste van de opening en de tentoonstelling.
De organisatie van de Smokkelexpo is in handen van de Stichting Buitentoneel in samenwerking met Grenspark Kempen~broek.
De inhoudelijke bijdragen komen vooral van de heemkundige kringen van Kinrooi, Bocholt en natuurlijk Heemkunde Stramproy. Daarnaast is door onze club bijgedragen aan de inrichting van de tentoonstelling.
Smokkelscène: Na de oorlog smokkelden veel grensbewoners, meestal kon men vrije doortocht voor een ‘rijksdaalder’ afkopen bij de zogenaamde grenssoldaten. Steijvers ‘Hense’ Rein poseert hier, 1914-1918
Kom vooral eens kijken, er is veel te zien. Er is zelfs een heus stukje dodendraad nagebouwd.
De Smokkelexpo is geopend t/m zo 25 september, enkel in de weekenden, van 11:00 tot 17:00.
In de maand september is in een aantal Brabantse zalen de film te zien over de teuten in de Kempen.
GELUKZOEKERS uit onze grensstreek
EEN DOCUFICTIEFILM OVER 400 JAAR TEUTENHANDEL IN DE KEMPEN
Teuten waren strak georganiseerde handelsondernemingen, veelal families, die vanuit onze omgeving handel dreven van Noord Frankrijk tot ver in het Roergebied. Ook in Stramproy waren er Teuten.
Binnenkort kunt u intekenen voor een verhalenboek met 365 Stramproyer verhalen. Dit boek zal op 5 november verschijnen.
ER STAAT IN STRAMPROY IETS MOOIS TE GEBEUREN!? Al vanaf zijn jonge jaren had onze dorpsgenoot Leo Janissen als hobby om met allerlei mensen uit Stramproy zelf maar ook uit de regio in gesprek te gaan. Vooral benieuwd naar hun verhalen. Verhalen over zaken die men zelf mee had gemaakt. Maar zeker ook over gebeurtenissen die mensen weer van hun eigen opa, oma of van anderen gehoord hadden. Zo verzamelde Leo door de jaren heen een grote schat aan allerlei mooie vertelsels: verhalen die gemeen hadden dat ze doorgaans allemaal over Stramproy, ons dorp, gaan.
Enige tijd geleden nam Leo het besluit deze verhalen voor iedereen toegankelijk te maken middels de uitgave van een boek. En…….zo gaf hij aan… de volledige opbrengst van dit boek moest naar een goed doel gaan. In dit geval, vanwege persoonlijke ervaringen, naar Limburgs kankeronderzoek. Voor dit alles werd een kleine, maar slagvaardige werkgroep in het leven geroepen. Men vond – zeer tot genoegen en met dank – Heemkunde Stramproy bereid voor de meer formele zaken te zorgen. Al snel werd voor dit in het Nederlands geschreven boek een passende naam gevonden: ‘Dju……waat sjoeën!’. Emiel Beunen uit Tungelroy staat garant voor de vormgeving van het boek, rijkelijk versierd met vele mooie en soms zelfs unieke foto’s. Net als Leo doet hij dit ook belangeloos. Met recht kan men zijn inzet een monnikenwerk noemen.
Het boek is verder in luxe vorm gegoten en het zal op zaterdagmorgen 5 november formeel in de Roojer bieb gepresenteerd worden. De komende tijd informeren we u nader over allerlei aspecten van het boek. In dit verband verwijzen we graag naar het met ons afgenomen interview dat, als alles volgens planning verloopt, deze week in Via Weert (bijlage van De Limburger) verschijnt. Daarin lees je ook hoe men al digitaal kan intekenen voor dit boek. Bij voorintekening kost het boek € 22,50 en daarna is het voor € 24,95 te koop bij de Benelux. Over enkele weken worden er ook flyers verspreid. Hiermee kan men ook schriftelijk voor een boek intekenen.
Veurdet mien vrouw de was in ’t mesjiên stoptj heet ze de gewuuëndje òm alle tesse good nao te veule. Det is verstenjig, want doa hebbe waal ins veurwerpe ein wasrundje mètgedreidj die ane tròmmel en aan ’t wasgood sjaaj hebbe toegebrachtj. Ein sjruufke, eine paperclip, ein beerdöpke, eine ketser. Boete dees attribute kome d’r dèk nog verrassendje dinger oet bòksetesse.
Völ veurkomendj zeen pepere zakdeukskes, die nao de wasbeurt euveral witte snupperkes op bòkse, hummes en truis achterlaote. Neet drek sjaajlik, mer waal vervaelendj bie ’t striêke.
Vervolges zeen dao de gewoeën stòffe zakdeuk. Tis neet altiêd drek te zeên of de eigenaar ze gebroêktj heet, of det ze vanzelf opgefroemeldj zeen geraaktj. As ZU twieë of drie zakdeuk in éin bòks vintj is det niks abnormaals. Mer zu lieëtj niks aan ’t toeval euver en stoptj de snoterlepkes sònger pardon allemaol inne tròmmel. Oûch wat los klatergeldj roltj waal ins euver de vloer as ZU de jeans oppe kop hèltj. Sòms valle d’r oete tes pepeerkes woeë get op gekriebeldj steit. Of lever, stòng, want de luuëter heet de ink bekans hieël wèggespeuldj.
De vakantietiêd is weer aangebroke. Völ minse gaon d’r op oet; wiêt wèg, kort bie hoês, ein paar daag of ein paar waeke. Meistal aafhankelik van watter inne portemonnee zitj. De vraog: “Woeë gaotj gae op vakantie?” weurtj in dees periode dèk gestèldj. Dao zeen völ minse die neet op vakantie gaon, mer die dao lever neet veur oetkome. Sterker nog, die zich in alle bochte vringe òm mer neet te hove zègge det ze gewoeën thoês bliêve.
“Wae gaon nao Rundhausen” is al ein klassieke smoes. Mer dao zeen d’r nog mieër. In hetzelfdje sträötje ligge: Wae gaon nao “Balkonië”, nao “Costa Balkonia”, of “Playa Balconia”. In plaats van ’t balkon kinse ouch de hoôf d’r biê betrèkke: “Meingarten”, “Tuinesië”, “Costa de Jardin”, en “Gardenia”. Minse die mèt ein staole gezicht zègge det ze ein gegarandeerdj rèngelvriê vakantie doorbringe in “Saint Souterrain” of “Costa de Grenier” bliêve respectievelik inne Kelder of oppe Zaolder. Thoês dus!
Wae zatte os mèt z’n vere aan ein täöfelke naodet wae nao ein lang zònnigmiddigwanjeling smachtendj eine herberg binnestapdje. De ober waas drek bie os. Hae keek ’t ieërst nao mich. Waarsjienlik òmdetter vermoedje det ich de portemonnee haaj en dan hebse altiêd ein streepke veur. ‘Eine Trappist van ’t vaât gaer!’ Mien vrouw bestèldje eine witte wiên. ‘Zeut of druuëg?’ vroog de obert. ‘Zeut!’ zagt ze mèt euvertugendje stum, asof ‘druuëg’ neet te knauze is. De anger twieë taofelgenote droonke respectievelik eine spa blauw en eine roeëje wiên. Hee! Kee, noê vroog de bedener neet of dae roeëje wiên druuëg of zeut most zeên.
Vreemdj! Dus witte wiên kan of druuëg of zeut zeên mer bie roeëje kan det neet! Toen de ober de bestèlling bracht lagt ich hum mien vraog veur. Hae wist ‘t antjwoord neet. Ich kost hum det neet kwaolik neme want ’t waas eine jònge, goodwillendje week-end wirker dae nog völ ervaring misdje.
Het is weer veurbiê: het Eurovisie Songfestival. Ein soort leedjeskompetitie det vanaaf 1956 eder jaor in mei plaatsvintj. De organisatie is in henj van ’t landj det ’t jaor d’r veur heet gewònne.
Oos eige lândj is in totaal 5x mèt de ieër gaon striêke.
Miljoene minse hebbe inne loup vanne tiêd nao dit spektakel oppe tillevies gekeke. ’t Waas altiêd spannendj as de jury’s van eder landj heur “douze points” bekindj maakdje. Zelfs toen al kosse de vriendjespolitiek bespeure;“asj gae os peuntje gaeft gaeve wae uch ouch peuntje…Neet lètterlik nateurlikmer ’t laag d’r waal doêmedik bovenop!
